سرسری...

قند و بادام به هم ریخت به نی

در رویت لب به بصر نزدیک است

استاد سهرابی

---

حرف ناموس کشیده، جری اش می کردند

رقص نی داده و هی سر سری اش می کردند

چشمشان را به سر نیزه چو می زد خورشید

با مداد سنگ، خاکستری اش می کردند