زخم

یکی به دو مکن ای چرخ! دنده ام زخم است

تمام کوچه و راهی که کنده ام زخم است

 

گلی دوباره به دامان ساده ام وا شد

جواب غنچه ی درد آورنده ام زخم است

قباله نیست؛ نباشد! علی سلامت باد

اگرچه گوشه ی برگ برنده ام زخم است

ملال نیست، اگر هست، غربت مولاست

جواب خنده ی او، اخم و خنده ام، زخم است

ندید علی قفس سینه را و با خود گفت

چقدر گونه و بال پرنده ام زخم است...

---

حقیقتش را بخواهید این شعر مال چند ماه پیش است که به سفارش یکی از اساتید بالکل بی خیالش شدم. اما چون در دفترم قحطی شعر آمده و از طرفی چندین روزیست که بروز نیستم، باید تحملش کنید. مخلصیم.