بهشت نخیل

مرا به خویش گذارید تا که گریه کنم

شهید گریه ی آن گلعذار باید شد

(استاد محمد سهرابی)

 

---

هوای شعر سرودن دلیل می خواهد

نزول شعر خودش جبرییل می خواهد

 

به هر ضعیف بنی سهم از این جگر ندهند

طریق عشق، رجال اصیل می خواهد

 

به عالمی نفروشم نمی ز اشکم را

که قدر اشک مرا سلسبیل می خواهد

 

دلم هوای خیابان کربلا کرده

دلم دوباره بهشت نخیل می خواهد

 

کلیم پای برهنه به وادیت آید

مسیح بر نخ پرچم دخیل می خواهد

 

به چند بیت بسنده نمی کند وصفش

قصیده های عریض و طویل می خواهد...

 

صدای گریه ام آخر سر شما را برد

هنوز هم عبراتت قتیل می خواهد